Shumica prej nesh dëshirojmë më shumë sesa vetëm seks. Dëshirojmë intimitet, pasion, lidhje të thellë, atë ndjesi magjike kur ndihesh plotësisht e kuptuar dhe e dëshiruar.
Por, si shumë njerëz të tjerë, ndoshta edhe ti ndihesh e bllokuar.
Ndoshta pasioni në marrëdhënien tënde është zbehur. Ndoshta dëshira jote seksuale është zbehur, dhe nuk di si ta rizgjosh. Apo ndoshta asnjëherë nuk ke përjetuar atë jetë seksuale për të cilën fshehtas ke ëndërruar dhe po pyet veten nëse tashmë është tepër vonë.
Ja e vërteta: Një jetë seksuale magjike është e mundur. Por fillimisht, duhet të kuptosh çfarë po të pengon.
Ja 5 arsye pse mund të mos kesh më dëshirë për seks, sipas një terapeuti seksual:
1. Je shkëputur nga dëshira jote
Dëshira nuk është një çelës që ndizet kur rrethanat janë "të përsosura". Është një rrjedhë që kalon përmes trupit, emocioneve dhe energjisë tënde. Por ajo rrjedhë ndërpritet kur jemi të stresuar, të mbingarkuar, ose kur japim pafundësisht për të tjerët.
Nëse ke humbur kontaktin me atë që të ngjall pasion apo që të bën të ndihesh gjallë, dije: dëshira jote nuk ka humbur. Ajo është “fshehur” nga lodhja dhe shpërqendrimi.
Si të rikthehesh te vetja:
Krijo një listë dëshirash. Merr disa minuta për të reflektuar dhe shkruaj:
Çfarë më rikthen pasionin? Cilat fjalë, tinguj, aroma apo ndjesi më bëjnë të ndihem i/e gjallë? Kur ndjehem më seksi?
Mos u përpiq të “gjesh përgjigjen e saktë”. Lejo trupin të të flasë. Pastaj, fillo të sjellësh pak nga këto elementë në jetën tënde, në mënyra të thjeshta dhe jo domosdoshmërisht seksuale.
2. Je mësuar të performosh, jo të ndjesh
Jetojmë në një kulturë ku shpesh ngatërrohet kënaqësia me performancën. Që të vegjël, shumë prej nesh, veçanërisht gratë, mësohen të duken seksi, jo të ndihen sensuale. Na mësohet se seksi është diçka që “u bëjmë” të tjerëve, jo një përjetim që buron nga brenda nesh.
Por seksi i performuar nuk zgjat. Ai sjell ndarje, lodhje dhe shpesh zhgënjim.
Si të çlirohesh:
Herën tjetër që je vetëm, vër muzikë dhe lëvize trupin jo për të djegur kalori apo për të “dukur bukur”, por për të eksploruar ndjesinë.
Vendose dorën në pjesë të ndryshme të trupit, krahët, barkun, kofshët, pa turp. Vëzhgo ku ndihesh e mpirë, ku e gjallë, ku ndien rezistencë. Të gjitha janë ftesa për t’u rilidhur me trupin tënd.
Kjo nuk ka të bëjë me eksitimin. Ka të bëjë me lejen për të ndjerë. Sa më shumë e njeh trupin tënd, aq më natyrshëm lind intimiteti, si përjetim, jo si shfaqje.
3. Po pret momentin e “përsosur”
Shumë njerëz thonë: “Do të mendoj për seksin kur të qetësohen gjërat.” Kur fëmijët të rriten. Kur të dobësohem. Kur të kalojë stresi. Kur gjithçka të jetë në vendin e vet.
Por shumica janë ende duke pritur.
Kemi mësuar të besojmë se seksi duhet të jetë spontan që të jetë i vërtetë ose romantik. Por në jetën moderne të zënë, spontaneiteti është luks i rrallë.
Zgjidhja? Hiq dorë nga mitet. Planifikimi i seksit nuk është i mërzitshëm, është fuqizues. Ai krijon hapësirë për pritje të këndshme, flirtim dhe prani të vërtetë.
Bëje të shenjtë aktin. Pa telefona, pa shpërqendrime, pa pritshmëri. Nëse bëni dashuri apo vetëm përqafoheni dhe flisni, kjo kohë cilësore ringjall intimitetin.
4. Nuk po flet të vërtetën e zemrës (apo trupit) tënd
Komunikimi është oksigjeni i intimitetit, por shumë pak prej nesh janë mësuar si të flasim për seksin pa turp. Frikësohemi se do lëndojmë partnerin, se do gjykohemi, apo se dëshirat tona janë “të tepërta”. Por e vërteta e papranuar ndërton mure të padukshme.
Si të fillosh:
Nis me diçka të thjeshtë: “Kam diçka që do të doja ta ndaja me ty. Mund të flasim një moment?”
Përdor fjali që fillojnë me “Unë...”, dhe qëndro i/e butë e kurioz/e, jo kritik/e.
Edhe nëse nuk je i/e sigurt për atë që dëshiron, kjo është në rregull. Pyet: “Çfarë të pëlqen më shumë kur jemi pranë? Do të provonim bashkë diçka të re?”
Intimiteti nuk kërkon përsosmëri, kërkon sinqeritet, komunikim dhe gatishmëri për të eksploruar së bashku.
5. Trupi yt mban trauma, ndoshta pa vetëdije
Të gjithë mbartim ndonjë formë traume. Ndonjëherë janë plagë të mëdha: abuzime, dhunë, përvoja mjekësore të dhimbshme. Herë të tjera, janë plagë të vogla, por të vazhdueshme: turpi për trupin, refuzimet, mungesa e përkujdesjes emocionale, ose ideja se dëshira seksuale është “e gabuar”.
Këto përvoja nuk jetojnë vetëm në kujtesën tone, ato jetojnë në nervat tona, në muskujt tanë, në mënyrën se si ndjejmë siguri në trup.
Si të fillosh shërimin:
Fillon me dhembshuri për veten. Në vend që të gjykosh veten për mungesën e dëshirës, pyet:
Çfarë ka përjetuar trupi im? Cilat pjesë të mia janë ende të frikësuara ose të tensionuara?
Puna e shërimit nuk është e shpejtë, por është e mundur dhe çdo hap drejt vetëdijes është një hap drejt intimitetit të thellë, të ndjerë, të vërtetë.
