Duket se kemi lënë pas epokën kur punononjësit kalonin nga një punë në tjetrën me lehtësi, duke “gjurmuar” mundësi më të mira. Tani, një prirje e re po merr vërehet. Në vend që të kërkojnë hapin tjetër në karrierë, shumë punonjës, veçanërisht të Gjeneratës Z, qëndrojnë aty ku janë, ndonëse pa ndonjë rritje page apo promovimi.
Sipas ekspertëve, kjo nuk është domosdoshmërisht një shenjë përkushtimi, por më shumë një efekt i frikës dhe pasigurisë në tregun e punës.
Kjo sjellje ka marrë emrin “job hugging” (përqafimi i punës), një zgjedhje e përhapur, por shpesh e keqkuptuar.
Sipas firmës ndërkombëtare të konsulencës Korn Ferry dhe raportimit të vice.com, shumë punonjës nuk qëndrojnë në të njëjtin pozicion punë sepse janë të motivuar, por sepse papunësia duket shumë më e frikshme.
Në një kohë kur ekonomia është ende në përpjekje për t’u stabilizuar, krijimi i vendeve të reja të punës mbetet i ngadaltë, dhe teksa inteligjenca artificiale kërcënon rolet ekzistuese, siguria në punë po perceptohet si një luks.
Çfarë thonë të dhënat?
Sipas një sondazhi nga Eagle Hill Consulting, shumica e punonjësve planifikojnë të qëndrojnë në punën aktuale të paktën për gjashtë muajt e ardhshëm dhe në krye të këtij trendi është Gjenerata Z.
Siç e përshkruan Jennifer Schielke, CEO e Summit Group Solutions, për revistën Forbes:
“Përqafimi i punës krijon iluzionin e angazhimit, por në realitet është thjesht një formë ngecjeje. Nëse punëdhënësit e lexojnë këtë si sukses, ata rrezikojnë të injorojnë frustrimin e heshtur që mund të shpërthejë sapo tregu të përmirësohet.”
Sipas Tara Ceranic Salinas, profesoreshë e etikës së biznesit në Universitetin e San Diegos:
“Kjo është një periudhë e vështirë për të gjithë. Punëdhënësit duhet të ndërmarrin veprime konkrete. Investimi në kulturën e brendshme, empatia dhe humanizmi janë thelbësore për të ndërtuar besim dhe për të shmangur humbjen e talenteve.”
Si ta dallosh "përqafimin e punës"?
Sipas Schielke, disa shenja paralajmëruese janë:
Rritje e stresit që ndikon në atmosferën e ekipit
Fokus i tepruar vetëm në detyrat ku punonjësi ndihet rehat, jo në ato që ndihmojnë ekipin
Gatishmëri e ekzagjeruar për të ndihmuar, vetëm për të “qëndruar i sigurt”
Punonjës që kanë arritur kufirin e zhvillimit në rolin e tyre, por vazhdojnë të rrinë aty nga frika e papunësisë
Çfarë mund të bëjnë punëdhënësit?
Ekspertët sugjerojnë disa hapa konkretë për të shmangur pasivitetin e frikës dhe për të ndërtuar angazhim të vërtetë:
Krijoni hapësira për komunikim të sinqertë dhe merrni masa bazuar në të
Ofroni trajnime dhe mentorim, mundësi për rritje dhe zhvillim personal
Jepni fleksibilitet real dhe mbështetje për punën hibride
Tregoni empati dhe ndjeshmëri nga ana e menaxhimit, për të ndërtuar marrëdhënie të besueshme
Ndihmoni punonjësit të kuptojnë si lidhet puna e tyre me qëllimet më të mëdha të kompanisë dhe si mund të ndikojnë në suksesin afatgjatë
Çfarë mund të bëjnë vetë punonjësit?
Edhe pse situata është sfiduese, punonjësit mund ta shfrytëzojnë këtë periudhë për:
Të planifikuar karrierën e tyre afatgjatë
Të zhvilluar aftësi të reja, brenda apo jashtë rolit aktual
Të biseduar me drejtuesit për mundësi rritjeje ose ndryshime pozitive në pozicion
Të analizuar rolet që i frymëzojnë dhe të hartuar një plan konkret zhvillimi
Siç përfundon Schielke:
“Përqafimi i punës nuk është zgjidhje afatgjatë, as për punonjësin dhe as për kompaninë. Pasiguria nuk duhet parë si pengesë, por si një mundësi për të reflektuar, mësuar dhe rritur.”
Burimi: Marie Claire
