Më mësove dashurinë, më ushqeve ndjenjën e vërtetë të lidhjes dhe në fund më le. Në dorë të kujt?! S'ka përgjigje.
U bë muaj që mendohem dhe nuk arrij ta gjej arsyen pse u largove. A më ke dashur ndonjëherë? Pse nuk isha gruaja e ëndrrave? A më mendon ndonjëherë?
Kisha dëgjuar njerëz që thonë se njeriu një herë dashuron dhe në moshë madhore e kuptova që njeriu dashuron një herë dhe pa arsye.
Mundohem ta bind veten që nuk je më dhe prapë e fajësoj pse nuk arrita të të mbaja, ndërsa ti ike për të mos u kthyer më kurrë.
Më vret fakti që më le pa u dëshpëruar. I mbajta të gjitha mbi kurriz, dhe heshtjen tënde që kam ndjerë për të gjitha pyetjet e mia gjatë 351 ditëve së bashku.
Të ndiej afër dhe pse kam kohë pa të të parë dhe pa të të prekur. Kjo dashuri nuk po ndryshon, po më lodh, po më strapacon, por prapë nuk po mbaron…
- Shkruar për Anabel nga një grua anonime, për rubrikën “Untold Stories” – streha ku rrëfejmë ato çaste kur zemra kërkon të flasë, qoftë për të mirat, qoftë për të vështirat, për ndjesitë më të thella që nuk duam t’i mbajmë brenda. Nëse edhe ju dëshironi të ndani historinë tuaj, na shkruani në [email protected].
-
Mes nesh: "Një ditë, të gjitha do të bëhemi si mami ynë"
18 Korrik, 23:00 -
Si ngeca në një dashuri që sa vjen e po më shton vetminë
18 Korrik, 14:34 -
Letër bashkëshortit që do doja mos ta kisha njohur kurrë
17 Korrik, 10:37
